Als je iets in je omgeving wilt natekenen zie je vaak zoveel vormen, kleuren en details dat het moeilijk kan zijn om te bepalen wat je wel en niet gaat tekenen en hoe. In dat geval is het allereerst goed om te beseffen dat een tekening geen foto hoeft te worden.
Een van de mogelijkheden bij tekenen naar de waarneming is om je te focussen op schaduwen/grijstinten, zoals schilders zich soms alleen focussen op kleur. Verder kun je altijd weglaten wat je wil. Bij de drie struiken (afbeelding) is zelfs alles van de omgeving weggelaten. Er is ook niet geprobeerd om precies blaadjes te tekenen. Toch ontstaat door schaduwen de suggestie van struiken.
Een tekening is een beeld dat op zichzelf staat. Wie interesseert het achteraf nog of de volgende tekening van schaduwen in een achtertuin wel precies klopt met de werkelijkheid op datum X en tijd X? Natuurlijk heb ik wel geprobeerd om de schaduwen die ik zag zo goed mogelijk te tekenen maar alleen al de ‘meditatieve’ traagheid van dat proces is iets totaal anders dan het nemen van een foto. Overigens: ook kunstenaar-fotografen zoeken meestal naar creatieve manieren om van hun foto’s meer te maken dan een pure registratie.
Door alleen schaduw te tekenen, ontstaan de vormen vaak vanzelf op je papier. Zelfs een volkomen onaantrekkelijk stilleven (foto) kan zo toch aanleiding zijn voor een tekening.
EXTRA: Kies iets uit je omgeving, binnen of buiten, en probeer alleen de schaduwvormen te tekenen. Je kunt natuurlijk altijd andere materialen dan potlood gebruiken.