Hoofdstuk 5 | DE KWALITEIT VAN EEN MEESTERWERK
Museum Boymans van Beuningen in Rotterdam bezit een tekening van Anthony van Dyck, waarop een naakte, zittende man te zien is, van achteren en van bovenaf weergegeven en kennelijk bezig met iets dat enige krachtsinspanning vereist. de met wit gehoogde krijttekening is een studie voor een schilderij in de Sint- Maartenskerk in Zaventem. Het is een studie naar een levend naaktmodel.
De meesterlijke kwaliteit van deze tekening is aanwijsbaar: de tekening biedt niet alleen een anatomisch en perspectivisch verantwoorde, maar ook een overtuigende weergave van het menselijk lichaam in actie. Contouren, arceringen, licht en donker maken overal de plastiek van het lichaam en de stand van de verschillende lichaamsdelen in de ruimte voelbaar. Rijk aan details blijft de tekening toch overzichtelijk. De verschillende gradaties van licht en donker geven uitgebreide informatie over de anatomie zonder dat deze ook maar ergens uiteenvalt in onrustig vlekkenspel. […] Kortom een werk dat, zoals men zegt, een meesterhand verraadt: welsprekende voordracht, beheerste rijkdom, trefzekerheid gedragen door gedegen oefening in de transcriptie van ruimtelijke realiteit op een blad papier- de techniek van het tekenen. Kwaliteit om jaloers op te worden- in een voorstudie die rond 1620 niet eens pretendeerde een geïnspireerd meesterwerk te zijn. (Uit het boek ‘Over de veroordeling van werken van beeldende kunst, Cor Blok, 1992)