Hoofdstuk 2 | KRACHTPATSERS
In dit hoofdstuk laat ik verschillende voorbeelden zien van krachtpatsers, met enorme spierbundels of een huid van staal. Misschien vind je het leuk om ze na te tekenen of zelf krachtpatsers te verzinnen.
Iemand die zijn spierballen wil laten zien doet dat meestal zo (tekeningen Le Dr. Paul Richer, 1910, Anatomie artistique). Overal waar spierbundels zitten zoals hier de biceps van de bovenarm zwelt het lichaam een beetje op.
Oefening: kopieer heel licht de volgende modelfiguur. Probeer dan vooral de armen, dijen en kuiten gespierd te maken. Overdrijf als je wilt. Waar het bot net onder de huid zit, zoals het scheenbeen, teken je geen spieren. Geef deze figuur tenslotte iets heel zwaars om te tillen.
BEROEMDE KRACHTPATSERS:
Striptekenaars hebben krachtpatsers in allerlei soorten en maten getekend. Juist extreme vervormingen maken krachtpatsers zoals de goedaardige Obelix met zijn enorme buik heel karakteristiek. Toen ik op de basisschool zat tekende ik graag Jerommeke na uit Suske en Wiske. Typisch aan Jerommeke is zijn enorme borstkas en natuurlijk zijn haar.
Misschien wel het oudste en beroemdste voorbeeld van een krachtpatser is Popeye The Sailorman van de tekenaar Elzie Segar (1894-1938). In tegenstelling tot Jerommeke heeft Popeye juist een smalle romp maar wel enorme onderarmen, handen en onderbenen. Popeye komt voortdurend in netelige situaties terecht. Zo wordt hij in het eerste plaatje bijna vermorzeld door een andere krachtpatser. Terwijl hij plat op de grond ligt zegt Popeye: “Ik rust wel even uit tot hij moe is…”
Net als je denkt dat Popeye het niet overleeft, eet hij in één hap een heel blik spinazie leeg waarna hij plotseling over superkrachten beschikt zoals je kunt zien in het volgende plaatje. Let ook op alle extra lijntjes die de bewegingen, inspanning en geluiden aangeven.
Een ander beroemd voorbeeld is De Hulk uit de Marvel comics, voor het eerst verschenen in 1962. De Hulk is in het gewone leven een kernfysicus/natuurkundige, maar door een experiment met straling is er iets met zijn DNA gebeurd; als hij hevig onrecht ziet en echt kwaad wordt verandert hij in een razende spierbundel met bovenmenselijke krachten. Zijn huid wordt groen en zijn spieren, handen en voeten raken zo opgezwollen dat hij uit zijn kleren (behalve zijn broek) scheurt. Zijn hoofd blijft in verhouding klein omdat zijn hersens niet zijn gegroeid. Hier zie je een cover van een origineel stripboek over de Hulk.
Een stripfiguur die misschien makkelijker is om na te tekenen is Archie de man van staal (Ted Kearon, 1952). De strakke en heldere opbouw van zijn lichaam lijkt een beetje op dat van de modelfiguren uit de De mensfiguur deel 1 en 2. Omdat hij van staal is heeft hij geen menselijke spierbundels nodig. In de afbeelding zie je hem in een rennende houding. Let op hoe de schaduw-arceringen de rondingen volgen, net als in hoofdstuk 1 en in de les Schaduw hoofdstuk 1, niveau 1.
Extra: Laat Archie iets doen wat superkracht kost.
