Hoofdstuk 6 | MEESTERWERKEN
De Chinese kunstenaar Ni Youyu maakt meerdere schilderijen van bossen. Forest 2, is een enorm schilderij van 200 x 440 cm!
De stammen staan op ongeveer dezelfde afstand van elkaar. Er zijn helemaal geen takken en bladeren geschilderd. De tekening in de stammen is heel realistisch. Het bos lijkt eindeloos door te gaan in de verte. Hoe verder weg hoe dunner, vager en lichter grijs de bomen zijn geschilderd. We staan als kijker op een plek waar je misschien liever om zou willen keren dan die eindeloosheid ingaan. De voorste twee bomen lopen helemaal van onder tot boven. We zien niet waar ze in de grond staan. Van de overige bomen zien we wel waar de stam uit de grond komt, steeds iets hoger om te laten zien dat een boom verder weg staat. De bodem is vrijwel leeg gelaten, alsof er een sneeuwlaagje op ligt. Ni Youyu noemt dit overzichtelijke bos Europees omdat hij Europa ook een redelijk goed georganiseerd werelddeel vindt.
Heel kleurrijk zijn de twee in 1910 door Jacoba van Heemskerck geschilderde bomen. Zowel de bomen als de grond en de lucht zijn zorgvuldig opgebouwd uit losse kleurvlakjes/penseeltoetsen, steeds in min of meer dezelfde richting. In de lucht bijvoorbeeld horizontaal en op de grond voornamelijk verticaal. Jacoba heeft duidelijk niet geprobeerd een soort foto-achtige voorstelling te schilderen maar vooral haar fantasie te gebruiken. Juist daardoor krijgt dit schilderij een heldere eenvoud en vrolijkheid.
De wereldberoemde Nederlandse schilder Vincent van Gogh schilderde eindeloos veel natuur waaronder deze olijfgaard in 1889. Oude olijfbomen zijn mooi grillig van vorm maar van Gogh heeft dat helemaal doorgezet in de grond en de lucht. Het schilderij heeft niet de heldere eenvoud zoals de vorige twee meesterwerken. De lange en korte penseeltoetsen buigen, slingeren en draaien overal om elkaar heen. Het is alsof de lucht en de aarde trillen van de hitte in de olijfgaard of dat er een flinke wind waait waardoor alles in beweging is, zelfs zijn handtekening links onder. Deze unieke manier van schilderen past ook wel bij de vaak onrustige gemoedstoestand van Van Gogh als persoon. Zijn beperking tot nuances van blauwgroen en gelige aardekleuren is ook weer totaal anders dan de vele kleuren in het schilderij van Jacoba van Heemskerck.